- қоң
- Қоңынан жарылды. Семірді, май басты, қоңданды. Қырдың қара отына семіріп, қ о ң ы н а н ж а р ы л ы п тұрған қойлардың күлімсі шайыр исі лап беріп тұмсыққа ұрды (Ә.Нұрпейісов, Соңғы., 418).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.